boekenhoek

Ondertussen loop ik toch al enkele weken stage op OS Balona.
Ik heb hier echt een fijne tijd. Twee leuke mentoren waar ik goed met overweg kan en toffe kinderen. Natuurlijk zijn ze niet altijd even flink en ik heb soms echt zware dagen maar ik krijg ook veel waardering en liefde van hen en dat maakt alles zo mooi aan leerkracht zijn.
’s Morgens als ik arriveer op staat er een heel ontvangstcomité aan de fietsenstalling.
Alle kinderen uit mijn klasjes die al op school aanwezig zijn komen dan luidkeels afgestormd: “goedemorgen juf Tineke!!!!” Mijn oudste klas (klas b) neemt me dan meteen bij de hand om me naar hun klas te brengen want ze hebben niet graag dat ik in de andere klas sta.
De kleintjes staan altijd heel lief en onschuldig te zwaaien en kijken dan met een verlangend gezicht of ik in hun klasje zou komen.

Het hoekenwerk is hier inmiddels zeer populair geworden bij de kleuters. Alsook het werken (beeldende vorming…= knutselen). Wanneer ik in de klas kom krijg ik meteen de vragen:
- gaan we werken juf?
- Wat gaan we doen? Met wat gaan we werken?
- Mogen we later in de hoeken werken?

Ik probeer bij de beeldende activiteiten steeds technieken, materialen,… te gebruiken die ze niet kennen, die normaal anders aangeboden worden of die maar heel af en toe gebruikt worden.
Hierdoor zijn de kinderen steeds extra gestimuleerd en werken ze met veel plezier.
Het enige jammere is dat alles hier enorm gericht is op het eindproduct (eindresultaat) en dat er niet gekeken wordt naar het proces. De kinderen krijgen nooit te horen dat ze goed bezig zijn en krijgen ook geen feedback op hun proces. Hierdoor zijn er vaak kinderen die meteen zeggen dat ze het niet kunnen wanneer ze iets moeten doen of maken dat ze nog nooit eerder gedaan hebben. Ze hebben schrik dat ze een slecht eindresultaat krijgen.
Hier probeer ik nu enorm hard aan te werken door ze aan te moedigen het gewoon te proberen en door te zeggen dat het niet erg is als er iets niet lukt. Ik zeg hen altijd dat je het pas kan als je het enkele keren probeert. Terwijl ze werken loop ik dan tussen de tafels en geef ze telkens feedback. Ik moedig ze aan om verder te doen. Als het echt niet lukt geef ik ze de kans om nog eens te proberen als ze dit willen, maar het moet niet als ze niet willen. Bij mij moeten ze het minstens één keer proberen.

Het hoekenwerk is dus echt een hoogvlieger. De kleuters kijken er steeds enorm naar uit en ze beginnen ook de afspraken rond de hoeken goed te hanteren.
Als ik het opruimlied zing beginnen ze meteen op te ruimen en ze doen het echt snel maar wel goed. Ze zijn zo dol op het hoekenwerk dat ze de afspraken zo goed mogelijk naleven uit schrik dat ze anders niet meer in de hoeken mogen.

De knutselhoek was al een groot succes, hier mochten ze telkens experimenteren met een bepaald materiaal. Je zag dat de kinderen echt nood hadden aan dit experimenteren want ze leefden zich volledig in.

Er bestond al een boekenhoek in de klas maar deze werd echt nooit gebruikt. De boeken zijn oud, niet op niveau en de meeste zelf onvolledig. De hoek was ook helemaal niet aantrekkelijk.
Ik heb de boekenhoek wat opgefrist en er wordt nog steeds aan gewerkt nu. Ik wil er echt een heel knus hoekje van maken zodat ze echt rustig kunnen genieten van in een boek te kijken.
De handpop kwekkwek (zo hebben de kleuters hem genoemd) is dus dol op boeken en hij had voor de kleuters dan ook nieuwe boeken bij.
Dit was echt een hit. De kinderen dringen nu om in de boekenhoek een boek te gaan bekijken of voor te lezen aan kwekkwek.
Zelfs tijdens de wachtklasse (soort naopvang) vragen de kinderen of ze in een boek mogen kijken.
Deze week waren er zelfs een aantal kinderen die hun favoriete boek of een leuk boek meebrachten van thuis zodat kwekkwek en de andere kinderen dat boek ook konden bekijken.

Dus alles samengevat…ik ben blij met wat ik al bereikt heb en de kinderen zijn enorm enthousiast om deze nieuwigheden of opfrissingen.
Nu alleen ervoor zorgen dat dit ook blijft leven in de klas wanneer ik er niet meer ben, maar ik merk dat mijn mentoren openstaan voor dit alles en er ook meer en meer belangstelling in gaan tonen.